با اینکه اینهمه دوری عذابش می داد

با اینکه می دید هر روز داره بیشتر تو خودش فرو میره

ولی احساس خستگی نمی کرد

وقتی فکر می کرد که داره سعی می کنه تا به اون برسه

وقتی فکر می کرد که یه روز به آرامش می رسه

هیچکس نمی تونست جلوی راهشو بگیره

...........................................................................................

احساس عجیبی داشت

حس می کرد هیچکدوم از آدمای خاکی نمی تونن آرومش کنن

حس می کرد نمی تونه آدما رو خیلی دوست داشته باشه

باورش نمی شد

بالاخره تونسته بود

بالاخره بهش اجازه داده بود

...........................................................................................

:با خودش گفت

دیگه نمی ذارم آدما بین ما فاصله بندازن

یعنی آدما دیگه نمی تونستن

چون دیگه از جنس خاک نبود

چون با اون یکی شده بود