وقتی تمام وجودت پر بشه از حس نفرت و انتقام
وقتی حس کنی که دیگه نمی خوای هیچ دوستی داشته باشی

وقتی یادت بیاد که تک تک حرفات دارن تو رو با خودشون به جهنم می برن
وقتی ببینی که خودت هم مثل همه داری تو این هوا نفس می کشی و از ترس صدات در نمیاد

اونوقت خودتو می بینی که هیچی ازت نمونده
هیچی بجز یه جسم پوسیده که مجبوری همه جا اونو دنبال خودت بکشی

می دونم
می دونم از شنیدن این حرفا خندت می گیره
می دونم با خودت می گی که این دختره همه چی رو سیاه می بینه
ولی ازت خواهش می کنم یکم به شادیات نگاه کن
به نظرت بهای گزافی رو برای این شاد بودن نپرداختی؟

به نظرت این شاد بودنا ارزش از دست دادن خیلی چیزا رو داشت؟